Czym jest stopa końsko-szpotawa?

Stopa końsko-szpotawa to problem ortopedyczny, który charakteryzuje się wrodzonym nieprawidłowym ułożeniem kończyn dolnych. Chociaż nie jest to choroba w pełnym tego słowa znaczeniu, to często jest źródłem dolegliwości bólowych i problemów z poruszaniem. Stopa końsko-szpotawa jest szczególnie powszechna u dzieci, ale może również wystąpić u osób dorosłych. W tym artykule został przedstawiony dokładniejszy opis tego schorzenia, przyczyny, objawy oraz metody leczenia.

Jakie są objawy i przyczyny występowania stopy końsko-szpotawej?

Jednym z charakterystycznych objawów jest skrzywienie pięty – a dokładniej jej delikatne uniesienie i skierowanie do wewnątrz. Natomiast palce stopy skierowane są w dół. Takie nieprawidłowe ułożenie kończyny spowodowane jest zbyt krótkim ścięgnem Achillesa, mięśni goleni, a także niedorozwojem mięśni stopy czy słabymi więzadłami stawu skokowego.

Przyczyn występowania stopy końsko-szpotawej jest kilka. U dzieci jest to zwykle skutek dziedziczności genetycznej lub wad wrodzonych. Wtedy taki pacjent musi być pod stałym nadzorem ortopedy dziecięcego. Natomiast u dorosłych przyczyną zazwyczaj są niedowłady, ciężkie stany zapalne, a także poważne urazy kończyn dolnych. Należy wspomnieć, że nabyta stopa końsko-szpotawa to schorzenie, które występuje bardzo rzadko.

Jak przebiega leczenie stopy końsko-szpotawej?

W celu uzyskania jak najlepszych wyników, leczenie stopy końsko-szpotawej powinno być rozpoczęte jak najszybciej przez doświadczonego ortopedę dziecięcego z przychodni pediatrycznej Zdrowe Dziecko w Pruszkowie niedaleko Warszawy. Dla stóp szpotawych typu I i II stosuje się leczenie zachowawcze obejmujące m.in. ćwiczenia redresyjne, elektrostymulacje mięśni, masaże oraz korekcję manualną. Istnieją również metody opatrunku gipsowego, np. metoda Ponsetiego, po której zakończeniu wymagane jest zastosowanie szyn odwodzących i tenotomii ścięgna Achillesa.

W przypadku braku efektów leczenia zachowawczego lub zbyt dużego stopnia nasilenia wady, konieczne może być leczenie operacyjne. U dzieci do 6 roku życia przeprowadza się drobne zabiegi chirurgiczne na tkankach miękkich, a po ukończeniu 6 lat możliwe jest trwałe skorygowanie kości stopy. Nawroty schorzenia są niestety prawdopodobne, dlatego zabieg operacyjny nie zwalnia z leczenia fizjoterapeutycznego.